ความเป็นมาของ ฮก ลก ซิ่วนั้น ได้มีการขุดค้นทางโบราณคดีสมัยราชวงศ์ฮั่น ซึ่งอยู่ระหว่างพ.ศ. 341 – 763 ณ สุสานกษัตริย์ที่หลุมพระศพเมืองจางชา มณฑลเหอหนาน ปรากฏว่ามีรูป ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ กระต่าย และรูปสัตว์ต่างๆอีกเป็นจำนวนมาก ในสมัยจี๋นซีฮ่องเต้ ( อิ๋งเจิ้ง ) พ.ศ. -322 – 336 แห่งราชวงศ์ฉิน เมืองหลวงตั้งอยู่ที่เสียนหยาง ( ซีอาน )
พระองค์ โปรดฯให้ประกอบพิธีบวงสรวงเทพเจ้าซิ่ว เพื่อทรงต้องการให้พระองค์ทรงมีอายุยืน นอกเหนือจากการที่พระองค์ทรงแสวงหายาอายุวัฒนะมาเสวย แต่เทพเจ้าอีกสององค์มิได้กล่าวถึง
จนถึงช่วงสมัยราชวงศ์หมิง ระหว่าง พ.ศ. 1911 – 2187 เมืองหลวงตั้งอยู่ที่นานกิง แล้วย้ายไปปักกิ่ง มีผู้คนนับถือเทพเจ้าดาวสามองค์กันมาก ในช่วงนั้นเจ้าลัทธิเต๋าก็ยังมิได้กำหนดให้สามเทพนี้เป็นเทพเจ้าของลัทธิตน ชาวจีนได้ให้ความเคารพด้วยเชื่อว่า ในวันตรุษจีนขึ้นปีใหม่
เทพเจ้าทั้งสามองค์ได้เสด็จจากสวรรค์ลงมายังโลกมนุษย์ เพื่อให้พรแก่มนุษย์ให้พบแต่สิ่งที่เป็นโชคดี เชื่อกันว่า
เทพเจ้าฮก หมายถึง อำนาจบารมี
เทพเจ้าลก หมายถึง การมีโชคลาภ วาสนา
เทพเจ้าซิ่ว หมายถึง อายุยืนยาว ปราศจากโรคภัย